شهادت امام صادق علیه السلام

*نه رواقی،نه گنبدی،حتی

سنگ قبری سرمزارتونیست!

غیرمُشتی کبوترخسته

خادمی،زائری،کنارتونیست

بغض هایم کجادخیل شوند؟

پس ضریحت کجاست آقاجان؟

روضه خوان هاچرانمیخوانند؟

گریه هابیصداست آقاجان

گنبدی نیست تادلم بپرد

پابپای کبوتران شما

کاش می شدکه دانه ای گیرم

امشب ازدست مهربان شما

حرفِ گلدسته رانباید زد

تا حسودان شهربسیارند

ازشماخانواده آقاجان

درمدینه همه طلبکارند!

حیف آن چاهها که حیدرکند!

چقدر مادرت دعاشان کرد

عوض آن همه محبت ها

این مدینه چه خوب جبران کرد!

کاش ایران میامدی آقا

نزد مااهلبیت محترمند

پیرمظلوم بی حرم،اینجا

پسران تو صاحب حرمند

کاش ایران میامدی آقا

مُلک ری قبله ی ولا می شد

مثل مشهدبرایتان اینجا

مشهدالصادقی بنامی شد

کاش ایران میامدی آقا

مردمش رأفت وحیادارند

ریسمان دست هم نمی بندند

همه دل های باصفادارند

کاش ایران میامدی آقا

درمدینه غریب افتادید

من بمیرم برایتان؛گیرِ

عده ای نانجیب افتادید

کاش ایران میامدی آقا

مردمش ازمغیره بیزارند

حرمت گیسوی سپیدت را

درمدینه نگه نمیدارند