نمازهایمان اگر “نماز” بود

نمازهایمان اگر “نماز” بود که موقع سفر، ذوق نمی کردیم از شکسته شدنش!

نمازهایمان اگر نماز بود که رکعت آخرش این قدر کیف نداشت!

اگر نمازهایمان نماز بود،

که اول وقت نمی خواندیمش، برای این که، خود را “خلاص” کرده باشیم…

اگر نمازهایمان نماز بود

که تبدیل نمی شد به نمایش پانتومیم برای نشان دادن آدرس شارژر گوشی…

اگر نمازمان نماز بود،

که تبدیل نمی شد به یک فرصت طلایی برای خلق ایده های بکر!! تبدیل نمی شد به مناسب ترین زمان تحلیل رفتار فلان همکار! تبدیل نمی شد به ماشین حساب!!

نه.

نمازهایمان “نماز” نیست.

اگر نماز بود، یک “کارواش قوی” می شد و با فشار می شست از دلمان همه ی سیاهی ها را، لکه ها را، پلشتی ها را.

اگر نماز بود، می شد “کیمیا” و مس وجودمان را تبدیل می کرد به طلا…

اگر نمازمان نماز بود،

می شد پل، می شد پناهگاه، می شد دارو، می شد مرهم، می شد درمان،می شد شاه کلید، می شد میعادگاه، می شد دانشگاه….

خدایا! این روزها که درهای آسمانت را سخاودتمندانه باز کرده ای،

من از تو فقط یک چیز می خواهم.

بر من منت بگذار و کاری کن نمازهایم، “نماز” شود….فقط همین.

نمازی که عذاب خدا را بر بنده اش کم می کند 2 رکعت است.  اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

نماز عبادتی است که آثار و برکات فراوانی دارد و طبق فرموده امام صادق(علیه السلام) دو رکعت نماز مقبول مانع عذاب الهی است.

نماز

نمازِ صحیح، یک مرحله است و نماز مقبول، مرحله‏اى بالاتر مى‏باشد. شما ممکن است خوب درس بخوانید، ولى قبولى آخر سال، مهمّ است.

ممکن است انسان همیشه نماز و عبادت‏هاى خود را بجا آورد، ولى بخاطر نقص و ضعف‏هایى که نماز او دارد، در پیشگاه خداوند، پذیرفته نشود.

ممکن است شاگردى نمره خوب هم بگیرد، ولى اخلاق و وضع او مورد رضایت خاطر آموزگار نباشد.

پس، ملاک در ارزش نماز، قبولى آن است. باید کوشید تا نمازى پسندیده به آستان خدا تحویل داد.

امام على علیه السلام مى‏فرماید:«کونوا على قبول العمل اشدّ عنایهّ منکم على العمل»(بحار الانوار، ج 71 ص 173.)

بیش از انجام عمل، به قبولى آن عنایت و توجّه داشته باشید.

نماز عبادتی است که نظیر آن وجود ندارد. آثار و برکاتی که برای نماز ذکر شده، برای هیچ عبادت دیگری وارد نشده است. نماز دو گونه است: واجب و مستحب. نماز های واجب نمازهایی است که به صورت روزانه و در وقت مشخص خوانده می شود و ترک آن عقاب و عذاب خداوند را در پی دارد.

نماز مستحب، نمازی است که اقامه آن واجب نیست و به همین دلیل ارزش و ارج بسیاری دارد. نماز های مستحب یا نوافل (نفل به معنای زاید و افزون است) نیز دو دسته اند: نوافلی که برای آن ها دستور و روش داریم، مانند نافله های روزانه، نماز پدر و مادر، نماز حاجب، نماز استغاثه و … . دسته دوم نیز نوافلی است که دستوری برای آن ها نداریم، مانند این که فرد دو رکعت نماز مستحب بخواند.

امام صادق (علیه السلام) در فضیلت و جایگاه نماز فرمود: من قَبِلَ الله منه صلاهً واحدهً لم یعذّبه؛  اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

یعنی یک نماز مقبول، از عذاب اخروی که پایان ندارد، جلوگیری می کند.

درباره فضیلت نماز های مستحب و نوافل در حدیث آمده است که: نماز های نافله، به منزله هدیه است و در هر صورت پذیرفته می شود.

البته با همه تأکید و تشویقی که درباره انجام نماز های مستحبی است، ادای آن ها باید از روی علاقه و عشق باشد و انسان، بر خودش آن ها را تحمیل نکند. سعی کند که ابتدا آمادگی روحی و علاقه و کشش قلبی بیابد، آنگاه به انجام آن ها بپردازد. در نماز های مستحب برخی ارفاق ها وجود دارد که در نماز های واجب نیست که برای جذب بیشتر افراد است، از جمله اینکه:

نماز مستحب را هم می توان ایستاده خواند، هم نشسته.

در نماز مستحب، می توان فقط سوره حمد را خواند و به رکوع رفت.

در نماز مستحب، شک میان رکعت اول و دوم، نماز را باطل نمی کند و نمازگزار می تواند تصمیم بر هر کدام بگذارد.

انجام کم و زیادهای اشتباهی در نماز مستحب، سجده سهو ندارد.

برای نماز های واجب، بهتر است انسان به مسجد برود ولی درباره نوافل چنین دستوری نیست.

این ساده گیری ها برای تشویق افراد به این عبادت های سازنده است. حتی اگر نماز مستحب را کسی در وقتش نتوانست بخواند، قضای آن را می تواند انجام دهد، که در این صورت، طبق حدیث، خداوند به فرشتگان مباهات کرده و می فرماید: به بنده ام بنگرید! چیزی را که بر او واجب نکرده ام، قضا می کند! (و در حدیث دیگری افزوده شده که: شما را شاهد می گیرم که او را آمرزیدم)

کدام نماز مقبول است؟

بر اساس آیات کتاب خدا و روایات و اخبار، نمازى که مقرون به سه شرط است بدون شک مورد قبول خداست:

1 ـ ایمان.

2 ـ تقوا.

3 ـ جمع بودن شرایط ظاهرى و باطنى نماز در حد وسع مکلف، از قبیل طهارت صحیح، نیت خالص، وقت، مکان مباح، صحت قرائت، ترتیب، موالات، طمأنینه، قبله و سایر شرایط.

نماز کسى که اعتقاد صحیحى به حق و قیامت و نبوت و کتاب و ملائکه ندارد قابل قبول نیست.

منبع: تبیان

نماز شب های دهه اول ذی الحجۀ

( اقبال الاعمال،ص625/ وسائل الشیعۀ،ج8، ص183 به نقل از اقبال الاعمال)

حضرت صادق علیه السلام فرمود:

پدرم محمّد بن علی علیه السلام به من فرمود:

فرزندم! در همه شب های دهه اول ذی الحجّۀ

دو رکعت نمازی را که بین نماز مغرب و عشا خوانده می شود ، ترک مکن

. در این دو رکعت نماز ، در هر رکعت ، یک بار سوره حمد ، یک بار سوره توحید، و نیز این آیه را بخوان:

«وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ، وَ قالَ مُوسى‏ لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ».

اگر این عمل را انجام دهی ، در ثواب حاجیان شریک می شوی ، هرچند حجّ به جا نیاوری.

از امشب شروع میشه.

ترک کردن نماز حرام است ولی فکر نمیکردم که سزایی به این اندازه داشته باشد.

رسول الله “صلی الله علیه وسلم” میفرماید:

((بلّغوا عنى ولو آیةٍ))

((ابلاغ کنید از من حتی اگر که یک آیه باشد))

یعنی رسالت من را تبلیغ کنید اگرچه که یک آیه باشد

رسول الله “صلی الله علیه وآله و سلم” میفرماید:

هرکس در نماز سهل انگاری کند خداوند پانزده سزا به او خواهد داد، شش تا در دنیا سه تا در هنگام مرگ، سه تا در قبر و سه تا هنگام خروج از قبر.

شش تای دنیا:

۱خدا برکت از عمرش میگیرد.

۲خدا سیمای صالحان از صورتش می زداید.

۳در هیچ کاری از خدا اجر و پاداش نمی گیرد.

۴دعایش به آسمان بالا نمی رود.

۵ذلیل مردم در دنیا می شود.

۶هیچ چیزی از دعای مومنان نصیبش نمی شود.

و اما سه تای هنگام مرگ :

۱ذلیل و خوار میمیرد.

۲گرسنه میمیرد.

۳تشنه میمیرد،اگر به او تمام آب دریاها را بدهند.

اما سه تای قبر:

۱خدا قبرش را بر او تنگ می کند او را فشار می دهد تا که دنده هایش از هم بیرون برود.

۲خدا آتشی سرخ بر قبرش می افشاند.

۳خدا ماری بر او مسلط می کند که نامش الاقرع (در هم کوبنده) است.

✅ اما سه تای روز قیامت:

۱خدا کسی به او مسلط می کند که با صورت اورا به جهنم می کشاند.

۲خدا با نظر غضبناک به صورتش نگاه می کند تا اینکه گوشت صورتش بریزد.

۳خدا حسابش را شدید می کند و او را به جهنم روانه می کند و بدترین قرار گاه برای کسی که نماز را ترک کند و هیچ نوری در صورتش باقی نمیماند .

- هرکس نماز ظهر را ترک کند در روزیش برکت وجود ندارد.

- هر کس نماز عصر را ترک کند در جسمش قوت وجود ندارد.

- هرکس نماز مغرب را ترک کند در اولادش ثمری وجود ندارد.

-هرکس نماز عشاء را ترک کند در خوابش راحتی وجود ندارد

آیا دلیل تاکید بر نماز صبح را میدانید , باخواب غلظت خون بالا میرود وهرچه به صبح نزدیک میشویم خون غلیظ تر میشود ودرست لحظات نزدیک شدن به اذان به حداعلا می رسد کسانی که بیدار میشوند با وضو گرفتن قدری خون تنظیم میشود وبا خواندن نماز بدن کاملا بالانس شده وبه حالت نرمال باز میگردد بیخود نیست میگوییم خدا ازمادر هم مهربانتر است ولله الحمد اطلاعات مهم چگونه تشنگی ات رادر روزهای ماه رمضان برطرف کنی؟ دانشمندان ثابت کرده اند که گفتن لااله الاالله بزاق را به ترشح ماده ای وامیدارد که تشنگی را از بین می برد خدای من منزهی تو مهربانی تو پس بر ماست که درحال روزه داری لااله الاالله را بسیارتکرار کنیم حالاکه خواندی ارسالش کن