سفیر وقت ایران در کویت در زمان عملیات والفجر هشت عنوان میکرد که در سواحل کویت آن زمان جنازه سربازان عراقی و ایرانی که در اروند رود غرق شده بودند ،بر اثر جریانهای اقیانوسی توسط آب به آنجا آورده میشد و وزارت خارجه کویت همیشه و بطور همزمان سفیران ایران و عراق را فراخوانده تا پس از کشف هویت ملی آنها جنازه ها را تحویلشان دهند

یک روز که برای شناسایی جنازه ها به آنجا رفته بودم پس از اتمام کار تنها یک جنازه بود که سر در بدن نداشت،عموما از روی پوتین یا لباس غواصی ما متوجه هویت جنازه ها میشدیم،هرچه کلنجار رفتیم نشانه ای از این شهید نتوانستیم بیابیم تا بفهمیم ایرانیست یا عراقی،سفیر عراق بشدت مدعی بود که این جنازه ماست اما حسی در دلم میگفت او عراقی نیست،ناگهان متوجه پارچه ای سبز رنگ بر بازوی این جنازه بدون سر شدم،آرام آنرا از بازوی او باز کردم و دیدم بر روی آن جمله ایست که هنوز پس از سالهاست از صفحه ذهنم پاک نشده است .بر روی آن نوشته شده بود:

اگر برای خداست بگذار گمنام بمیرم…….

شادی روح تمامی شهدا و سربازان گمنام این سرزمین صلوات