بخونیدزیباست

قطره عسلی بر زمین افتاد،مورچه ی کوچکی آمد و از آن چشید و خواست که برود اما مزه ی عسل برایش اعجاب انگیز بود،پس برگشت و جرعه ای دیگر نوشید…باز عزم رفتن کرد،اما احساس کرد که خوردن از لبه عسل کفایت نمی کند و مزه واقعی را نمی دهد،پس بر آن شد تا خود را در عسل بیاندازد تا هرچه بیشتر و بیشتر لذت ببرد…مورچه در عسل غوطه ور شد و لذت می برد…اما(افسوس)که نتوانست از آن خارج شود،پاهایش خشک و به زمین چسبیده بود و توانایی حرکت نداشت…در این حال ماند تا آنکه نهایتا مرد…بنجامین فرانکلین میگوید

دنیا چیزی نیست جز قطره عسلی بزرگ!

پس آنکه به نوشیدن مقدار کمی از آن اکتفا کرد نجات می یابد،و آنکه در شیرینی آن غرق شد هلاک میشود…این هست حکایت دنیا

فروغ فرخزاد میگه:در حیرتم از خلقت آب،اگر با درخت همنشین شود، آنرا شکوفا میکند.اگر با اتش تماس بگیرد، آنرا خاموش میکند.اگر با ناپاکی ها برخورد کند، آنرا تمیز میکند.اگر با آرد هم آغوش شود، آنرا اماده طبخ میکند.اگر با خورشید متفق شود، رنگین کمان ایجاد میشود.ولی اگر تنها بماند، رفته رفته گند اب میگردد.دل ما نیز بسان آب است، وقتی با دیگران است زنده و تاثیر پذیر است،و در تنهایی مرده وگرفته است…

 "باهم” بودنهایمان را قدر بدانیم…

سلام بر لحظه ‏هایی که تو را آوردند!سلام بر لب‏های رسول اللّه‏ که میلاد تو را به درگاه پروردگار،

سبحه گفت و نام یگانه‏ات را از دست جبرئیل گرفت و در گوش عصمتت زمزمه کرد!

سلام بر لبخند سرافراز علی علیه‏السلام ، که در طلوع تو اتفاق افتاد!

سلام بر تو، امامتِ فردای پس از علی!

سلام بر تو، شباهتِ بی‏شائبه محمدی!

سلام بر اقیانوس کرامت و سخاوتی که از دامان «کوثر» و «ابوتراب» برخاست.

میلاد حسن (ع) خسرو دین است امشب شادی و سرور مؤمنین است امشب

از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما

مقبول خداوند مبین است امشب

در جود و کرم دست خدا هست حسن(ع)دست همه را وقت عطا بست حسن(ع)

نومید نگردد کسی از درگه او

زیرا که کریم اهل بیت است حسن(ع)

ميلاد کريم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترين سردار لشکر حيدر و غريب شهر پيامبر تهنيت باد.

نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
آسمان سطح زمین را عطر و عنبر بیز کرده
لاجرم با روضه رضوان شباهت دارد امشب
رحمت بی‏منتهای دوست می‏بارد به عالم
بس که خیر و برکت و فیض و سعادت دارد امشب
این شب قدر است یا روز وصال قرب یزدان
بر شب قدر از شرف آری فضیلت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته برپا
زین سبب بر لیلة‏الاسرا شباهت دارد امشب
سیّد خیل جوانان بهشت آمد به دنیا
مرحبا بر سایر شبها سیادت دارد امشب
حق عطا کرده زکوثر گوهری مر بندگان را
زین عطا بر بندگان خویش منت دارد امشب

خدایا! بحق مولود ماه آمرزش، از تمام گناهان ما بگذر/ آمین.

شادی عیدانه تان افزایشی، و التماس دعا سفارشی!

از حکیمی پرسیدند:

معني زن چیست؟

با تبّسم گفت: آن لوحی از شیشه است که شفّاف بوده و باطنش را می توانی ببینی.

 اگر با مدارا او را لمس کنی درخشش اش افزون می شود و صورت خود را مثل اینکه در آن پنهان شده، میبینی 

اما اگر روزی آنرا شکستی جمع کردن شکسته هایش بر تو سخت میشود

 و اگر احیاناً جمعش کردی که بچسبانی بین شکسته هایش فاصله می افتد و هر موقع دست به محل شکستگی بکشی دستت زخمی میشود.

 زن این چنین است پس آنرا نشکن.

من و دنیا ..

همدیگر را رنگ میکنیم ،

من با مداد سیاه، دنیا با مداد سفید!……

من ..

روزهاي اونو ! ..

اون ..

موهاي منو ! …

(احمد شاملو)

هفت بهشت زندگی!

بهشت اول:

آغوش مادریست که با تمام وجود ، بغلت کرد و شیرت داد

بهشت دوم:

دستان پدریست که برای راه رفتنت ، با تو کودکی کرد

بهشت سوم:

خواهر یا برادریست که برای ندیدن اشکهایت ، تمام اسباب بازیهایش را به تو داد

بهشت چهارم:

معلمی بود که برای دانستنت با تمام بزرگیش هم سن تو شد تا یاد بگیری

بهشت پنجم:

دوستی ست که روز ازدواجت در آغوشت کشید و چنان در آغوشش فشرد که انگار آخرین روز زندگیش را تجربه میکند

بهشت ششم:

همسرتوست که باتمام وجوددرکنار تو معمار زندگی مشترک تان است

گویی دو شاخه از یک ریشه اید

بهشت هفتم :

فرزند توست که خالق زیبایی های آینده است

گاهی خودت را مثل یک کتاب ورق بزن

مثل یک کتاب که فرصت ویرایشش به پایان نرسیده

آنگاه انتهای بعضی فکرهایت نقطه بگذار

که بدانی باید همانجا تمامش کنی

بین بعضی حرفهایت کاما بگذار

که بدانی باید با کمی تامل ادایشان کنی

پس از بعضی رفتارهایت هم علامت تعجب"بگذار

که بدانی هیچگاه به خودت مغرور نشوی

خودت را هر چند شب یکبار ورق بزن تا فرصت ویرایش هست 

بعضی از عقایدت را حذف کن و بعضیها را پر رنگ

حواست باشد یک روز این کتاب چاپ میشود وبه دستت میدهند

و دیگر فرصت ویرایش آن به پایان رسیده 

حالا کتاب خودت را خودت بخوان

امروز تو خود برای حسابرسی از خودت کفایت میکنی

کتابت را زیبا بنویس

انسانهای بزرگ : درباره عقاید حرف می زنند

 انسانهای متوسط : درباره وقایع حرف می زنند

 انسانهای کوچک : پشت سر دیگران حرف می زنند

انسانهای بزرگ : درد دیگران را دارند

انسانهای متوسط : درد خودشان را دارند

انسانهای کوچک : بی دردند

انسانهای بزرگ : عظمت دیگران را می بینند

انسانهای متوسط : به دنبال عظمت خود هستند

انسانهای کوچک : عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند

انسانهای بزرگ : به دنبال کسب حکمت هستند

 انسانهای متوسط : به دنبال کسب دانش هستند

 انسانهای کوچک : به دنبال کسب پول هستند

 انسانهای بزرگ : به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند

انسانهای متوسط : پرسش هایی می پرسند که پاسخ دارند

انسانهای کوچک : می پندارند

پاسخ همه پرسش ها را می دانند

انسانهای بزرگ : به دنبال خلق مسئله هستند

انسانهای متوسط : به دنبال حل مسئله هستند

 انسانهای کوچک : مسئله ندارند!!!