از حکیمی پرسیدند:

معني زن چیست؟

با تبّسم گفت: آن لوحی از شیشه است که شفّاف بوده و باطنش را می توانی ببینی.

 اگر با مدارا او را لمس کنی درخشش اش افزون می شود و صورت خود را مثل اینکه در آن پنهان شده، میبینی 

اما اگر روزی آنرا شکستی جمع کردن شکسته هایش بر تو سخت میشود

 و اگر احیاناً جمعش کردی که بچسبانی بین شکسته هایش فاصله می افتد و هر موقع دست به محل شکستگی بکشی دستت زخمی میشود.

 زن این چنین است پس آنرا نشکن.