یعنی خیلی مزخرف بودش مطلب ودلیل حرام بودن ماهی بدون فلس من به عنوان یک محقق شیلاتی کلی خندیدم مگه ماهی مثانه داره دلیلش این نیستش گربه ماهی تو رودخانس و در عمق کم صید میشه ولی حرامه پ؟لک نداره چرا؟جواب بدین؟

سلام میشه منبع این خبر را برای بنده ارسال کنید. بنده مدرس معارفم

تو سایت افسران جوان جنگ نرم این مطلب گذاشته شده بود و یک نفر درموردش نظر داد و این مطلب خیلی جالب مورد بحث قرار گرفت براتون میذارمش تا بخونید .

saberali ۲
حالا اگه این ماهی های بدون پولک رو آوردیم تو استخرهای کم عمق که دیگه ادرارشون رو حبس نکنند حلال میشند
bidemajnoon ۲
ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺍﻭﻝ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻴﻤﻮﻧﻨﺪ ﻳﺎﻧﻪ?ﺑﻌﺪﻓﻜﺮ ﺣﻠﺎﻝ و ﺣﺮﻭﻣﺶ ﺭﻭ بکنید
saberali ۱
استخرش رو با پمپ جریان میدیم که زنده بمونن….حلال شد
persiaprince ۱
بچه کجایی ؟ :|
saberali ۱
استخر
persiaprince ۱
پس این همه نمک از کجا میاد؟!
جواب حرفت اینه که یکی از دلایل حرام بودن این نوع ماهی ها هست…و القاء اعتماد به حرام و حلال بودن احکام دینی هست…
bidemajnoon ۱
ﻫﻨﻮﺯ ﻓﺘﻮﺍﻳﻲ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻜﺮﺩﻡ.
ﺑﺎﺷﻪ ﺍﻭﻝ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻮﻧﺪﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻓﺘﻮﺍﺷﻮ ﻣﻴﺪﻡ.
saeid1369 ۲
مثل اینکه بگی من خوک رو میارم توی حیاط خونم پرورش میدم ونمزارم کثافاتش رو بخوره و همیشه هم تمیزش نگه می دارم!!!
:)))))))))
saberali ۱
بهله دقیقا…..پس علت حرمت گوشت خوک تغدیه از نجاستش نیست
saberali ۲
دلیل یعنی اینکه اگر بود معلول همیشه هست و اگر نبود معلول نیست
وقتی گاهی باشه دلیل نیست میتونه حکمتی ….چیزی …باشه
حرف من اشکال به اصل حرف شماست: ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﺪ ﻋﻠﻢ نیز یکی از ﻣﻮﯾﺪ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﯾﻦ ﻣﺎﺳﺖ….
اگر این علم فردا گفت که اون ماهی ها از این ماهی ها که فلس دارند بهتره جای حلال و حرام تغییر میکنه…..یا اگه گفت این ماهی های بدون فلس رو اگه با فلان مواد شستشو دهیم یا پختش به اینگونه باشه ضرر نداره حلال میشه و یا….
علم میتونه موید باشه ولی علم داریم تا علم ….این علم از اتفاق و شاید جلوتر نمیتونه بیاد

این مطلب رو هم بخونید جالبه
در رابطه با حلال و حرام بودن تمام جانوران دریایی هست . امیدوارم مفید باشه .
منبعش هم سایت تیبیان هست .

وقتی سخن از بایدها و نبایدهای دین یا همان حلال و حرام به میان می آید انتظار طرح دو دسته سوال می رود:
دسته اول که سوال از چرایی احکام و درخواست دلیل عقلی و علمی برای احکام است را سوالات مشترک بین همه احکام نام نهادیم و در مقالات قبل مانند مقاله «دلیل عقلی برای احکام شرعی» به آنها پاسخ دادیم.
خلاصه آنچه بیان شد این بود:
اگر بپرسند: چرا ما این کار را باید و آن کار را نباید انجام دهیم (این برای ما واجب است و آن حرام)؟ جواب می دهیم چون خدا که خالق و پروردگار ما است چنین فرموده است.
اگر بپرسند: چرا خدا چنین فرموده است (این را حرام و آن را واجب کرده است)؟ جواب می دهیم نمی دانیم.
بله؛ اجمالا این را می دانیم:خداوندی که دانا و حکیم است هیچ دستوری را بی دلیل صادر نمی کند ؛ اما دلیل تک تک بایدها و نبایدها چیست؟ او نگفته است و ما هم نمی دانیم؛ فقط می دانیم که قطعا بی دلیل نیست؛ مانند دستور پزشک که مجموعه ای از بایدها و نبایدها است. ما با اینکه دلیل تک تک دستورهای او را نمی دانیم ولی چون یقین داریم بایدها و نبایدهای او بی دلیل نیست عقل حکم می کند به تمام دستورهای او عمل کنیم. (توضیحات بیشتر را در مقالات قبلی مطالعه بفرمایید.)
دسته دوم سوالها، پرسشهای اختصاصی و مربوط به یک موضوع خاص است که در این نوشته برآنیم به سوالهای اختصاصی مربوط به گوشتهای حرام که از سوی خوانندگان محترم مطرح شده است پاسخ دهیم. با این توضیح که سعی شده سوالات کاربران محترم با حفظ محتوا به شکل چکیده سوال مطرح شود.
سوال اول: در گوشت خرچنگ و بسیاری از آبزیان هیچ ماده مضری برای انسان وجود ندارد ؛ پس چرا اینها حرام شده اند؟
پاسخ: دلیل حرام بودن خرچنگ و آن دسته از آبزیانی که در اسلام خوردن گوشتشان حرام است؛ دلیل نقلی است؛ نه دلیل عقلی یا همان دلیل علمی تجربی.(توضیح دلیل عقلی و نقلی را در مقالات قبل بخوانید.) ؛ بنابراین حتی اگر ثابت هم شود که خرچنگ نه تنها برای بدن انسان ضرر ندارد بلکه برای آن کاملا مفید هم هست باز خوردن آن حرام خواهد بود.
این را هم باید در نظر داشت که اگر به فرض، علم امروز می گوید خرچنگ هیچ ضرری برای انسان ندارد ممکن است فردا با تحقیقات پیشرفته تری بگوید که در خرچنگ و هر آنچه که خوردنش در اسلام حرام شده ماده ای وجود دارد که برای انسان بسیار مضر است و این احتمال بعیدی نیست. هر چند دلیل ما در این باره، دلیل نقلی است نه تجربی آزمایشگاهی.
سوال دوم: وقتی گفته می شود که ماهیان فلس دار حلال هستند؛ پس چرا خرچنگ هم که روی بدنش نوعی فلس دارد حرام است؟
پاسخ: پاسخ این سوال در خود آن نهفته است. وقتی گفته می شود در بین آبزیان و حتی دو زیستان فقط ماهی فلس دار حلال است این یعنی آن حیوان آبزی یا دو زیست باید دو شرط داشته باشد اول اینکه ماهی باشد ؛ دوم اینکه فلس داشته باشد. روشن است که خرچنگ با اینکه آبزیست ؛ اما ماهی نیست ؛ یعنی شرط اول را ندارد ؛ پس حرام است. [1]
سوال سوم: خداوند متعال در آیه 96 سوره مائده فرموده است: أُحِلَّ لَكُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَ طَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ ؛ یعنی صید و خوردن آنچه که در دریا هست(تمام آبزیان) برای شما حلال است ؛ پس چرا گفته می شود برخی از آنها مانند خرچنگ حرام گوشت هستند؟
پاسخ:
1.استنباط حکم شرعی از آیات و روایات نیازمند به دانش و تخصص خاصی است که همه از آن برخوردار نیستند برای همین است که ما موظفیم برای شناخت احکام دین (بایدها و نبایدها) به متخصصین مربوطه مراجعه کنیم.
2.  کارشناس استنباط احکام آنچه که در آیات و روایات آمده است (و نه فقط قرآن) را روشمند به کار می گیرد و تلاش می کند حکم خدا را در آن موضوع خاص از این منابع دینی به دست آورد.
3.بسیار یافت می شود که حکمی در قرآن نیست مانند نجس بودن سگ و یا اگر هست در ظاهر، حکم حلال یا حرام بودن آن کلی است اما وقتی به روایات مراجعه می کنیم پاسخ دقیق معلوم می شود که مثلا سگ هم نجس است و آن حکم به آن شکل کلی که ما فکر می کردیم نبوده است.(نمونه ای در پاسخ چهارم آمده است)

4.       با دقت در ادامه آیه معلوم می شود که این آیه اصلا نمی خواهد بگوید آبزیان حلال هستند یا نه ؛ این آیه مربوط به حاجیان است که در آن دو حکم از احکام احرام بیان شده است: اول اینکه به افراد در حال احرام، اجازه می دهد از دریا صید کنند و بخورند؛ یعنی این کار (صید آبزیان) برای آنها حرام نیست؛ دوم اینکه حق ندارند حیوانات خشکی را صید کنند؛ یعنی این کار (صید حیوانات خشکی) برای آنها حرام است؛ اما اینکه کدام آبزی برای آنها حلال است و کدام حرام در آیه سخنی از آن به میان نیامده است؟ وقتی به روایات مراجعه می کنیم پاسخ روشن می شود و این هم کار کسی است که در این رشته متخصص است؛ برای همین است که می گوییم کار استنباط احکام و فهم این چنینی از آیه و روایات را باید به متخصص دین واگذار کرد و احکام را از او پرسید.
از اینجا پاسخ کسانی که کارشناس نیستند و می گویند ما این حکم (حرمت) را قبول نداریم و به نظر ما حکم فلان گونه است نیز روشن می شود.
همه عقلای عالم قبول دارند که اظهار نظر در هر رشته ای نیازمند تخصص است؛ اما برخی را چه می شود که با قیافه ای اندیشمندانه این اصل عقلی را زیر پا نهاده و با اینکه هیچ سر رشته ای در علم دین ندارند به راحتی به خود اجازه می دهند که در حوزه دین اظهار نظر کنند و بگویند به نظر من این حلال است و آن حرام ؛ داستان وقتی جالب تر می شود که این افراد برای همین اظهارنظرهای غیر کارشناسانه و غیرعقلائیشان مورد تشویق برخی همردیفان خود قرار می گیرند.
سوال چهارم: از آیه 14 سوره نمل که فرموده است: وَ هُوَ الَّذِى سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا ؛ فهمیده می شود که خوردن گوشت تمام حیوانات دریایی حلال است.
پاسخ: معنای آیه شریفه این است: خداوند همانی است که دریا را به خدمت شما درآورد تا از آن، گوشت تازه بخورید. به نظر شما از کجای آیه فهمیده می شود که هر چه در دریا زندگی می کند خوردنش برای انسان حلال است؟ «لحم طری» یعنی گوشت تازه ؛ نه هر گوشتی که در دریا هست. حالا سوال می شود کدام گوشت؟
اهل بیت (علیهم السلام) که بیانگر قرآنند[2] پاسخ ما را می دهند:
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
كُلْ مِنَ السَّمَكِ مَا كَانَ لَهُ فُلُوسٌ وَ لَا تَأْكُلْ مِنْهُ مَا لَیْسَ لَهُ فَلْسٌ ؛ از ماهی ایی می توانی بخوری (بر تو حلال است که بخوری) که فَلس (پولک) داشته باشد و از ماهی ایی که فَلس ندارد نخور (بر تو حرام است که بخوری) [3]
سوال پنجم: آیا استفاده مختصر برای امور پزشکی از گوشت حیوان حرام گوشت مجاز است؟
پاسخ: اگر درمان بیماری، فقط به خوردن و یا نوشیدن حرامی وابسته باشد به مقداری که ضرورت دارد خوردن یا نوشیدن آن، مانعی ندارد.
سوال ششم: من در استرالیا زندگی می كنم و كانگرو می خورم. فكر می كنم چون كانگرو در عصر نزول قرآن در سرزمین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نبوده است پس حكم حلال و یا حرام بودنش را هم صادر نکرده است.
پاسخ:
1. حکم حلال و یا حرام بودن چیزی را فقط خداوند صادر می کند و بس. از این رو اگر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و دیگر اهل بیت (علیهم السلام) حلال و یا حرامی را بیان کرده اند؛ حکم خدا را بیان کرده اند و نه حکم خودشان را.[4]
2 خداوند متعال که خود، خالق کل شیء است و بر هر چیزی هم که خلق کرده عالم است علمش محدود به حیوانات عربستان نمی شود. پس اگر حکمی را اراده کرد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) آن را بیان کردند آن حکم محدود به مکان و یا زمان خاصی نمی شود و این است معنای جهانی و همیشگی بودن دین اسلام.
3.در حکم مربوط به حیوانات خشکی وقتی گفته می شود این چند حیوان حلال گوشت هستند و بقیه حرام گوشت؛ منظور هر حیوانی است که خدا خلق کرده چه در عربستان باشد چه در استرالیا چه انسان آن را کشف کرده باشد و چه بعدها آن را کشف کند.
 
پی نوشت ها:
1. میگو با اینکه ماهی نیست اما دلیل نقلی داریم که حلال است ؛ بنابراین خوردن آن جایز است.
2.آیات 44 و 64 سوره نحل
3. من لا یحضره الفقیه 3/323
4.آیات 3-4 سوره نجم و44-46 سوره حاقه

سلام .
لطفا این متن رو بخونید کلا در مورد خوردن انواع ماهی هست .
.
خودم هم از جایی این مطلب رو پیدا کرم . برام جالب بود گذاشتمش توی وبلاگم .

این مطلب رو میتونید از سایت های ؛ ویسگون ٬افسران جوان جنگ نرم ٬جویزر و در آخر جستجوی گوگل بزنید تحقیق دانشمندان اروپایی در رابطه با ماهیان بدون فلس .دنبال کنید .

به طور كلی با توجه به این كه خداوند، عالِم به تمام اسرار جهان است و از آنچه برای زندگی انسان ها مفید است و در جهت سعادت و خوشبختی می‌باشد، آگاه است، از طرف دیگر انسان ها از تمام اسرار جهان آگاهی ندارند و حتی به چیزهایی كه سعادت و خوشبختی انسان ها در گرو آن است و آنچه بر ایشان مفید است یا مضر، اطلاع كامل ندارند، از این جهت نیاز به دین و شریعت و آمدن پیامبران است. آنچه از طرف خداوند تشریع شده و از طریق پیامبر ابلاغ شده است، برای كسی كه ایمان به علم و حكمت الهی دارد، همه در همین جهت سعادت بشری است. در این میان انسان می‌تواند به حكمت و اسرار بعضی از آن‌ها آگاه شود و از بعضی دیگر آگاهی نمی یابد، زیرا اصولاً با توجه به نقص فهم و معارف بشری و تدریجی بودن آنها و تغییر پذیری شناخت بشری، دین و احكام دینی تشریع شده است.
بدون شك غذاها و خوراكی هایی كه تحریم شده همچون سایر محرّمات الهی، فلسفة خاصی دارد و با توجه كامل به وضع جسم و جان انسان با تمام ویژگی هایش تشریع شده است. در روایات اسلامی نیز زیان های بعضی از آنها بیان شده و پیشرفتهای علمی بشر پرده از روی آن برداشته است.
به طور كلّی فلسفة حلال ها و حرام ها در آیة 157 سورة اعراف در ادامة‌ وظائف و خصوصیات پیامبر آمده است: “و یحلّ لهم الطّیبات و یحرّم علیهم الخبائث؛ آنان كه از فرستادة خدا (پیامبر امّی) پیروی می كنند؛ پیامبری كه صفات او را در تورات و انجیل می یابند و آنها را به معروف دستور می‌دهد و از منكر باز می دارد. پاگیزه ها را حلال می شمارد و ناپاك ها را تحریم می‌كند و بارهای سنگین و زنجیرهایی را كه بر آنان بود (از دوش و گردنشان) بر می دارد".
از این آیه استفاده می‌شود كه دعوت پیامبر با فطرت سلیم هم آهنگ است و طیبات و آنچه را كه طبع سلیم می پسندد، بر مردم حلال كرده و آن چه را كه خبیث و تنفّر آمیز می باشد، تحریم كرده است.[1]
در آیة 4 سورة مائده آمده است:‌ “یسئلونك ماذا أحلّ لهم قل أُحلّ لكم الطیّبات؛ ای پیامبر، از تو می پرسند چه چیزی برای آنان حلال شده است بگو: چیزهای طیّب و پاكیزه حلال شده است".
از مجموع این مطالب نتیجه می گیریم كه آنچه در اسلام تحریم شده، خبیث و پلید بوده و دارای زیان هایی برای جسم یا روح بوده و آنچه كه حلال شده، پاكیزه و برای جسم و روح مفید بوده است. امّا تطبیق این نتیجه بر مصادیق آن و اثبات این كه گوشت خوك، سگ، خرگوش، پلنگ، گربه یا كوسه ماهی پلید است، شاید قدری مشكل باشد.
البته در مورد برخی،‌ دانش امروزی به نتیجه های خوبی دست یافته اما برخی موارد هنوز نامعلوم است. اسلام در مورد حلال یا حرام كردن قصد خیر برای انسان ها داشته و نمی خواسته مردم را درحرج و گرفتاری بیاندازد، بلكه آنچه به حال انسان مفید بوده حلال كرده و آنچه كه به حال انسان غیر مفید بوده، حرام كرده است. ما با این پیش فرض باید در مورد برخی از حلال و حرام ها داوری كنیم.
در مورد حیوانات دریایی و آبزیان قرآن می‌فرماید: “و هو الّذی سخّر البحر لتأكلوا منه لحماً طریّاً و تستخرجوا منه حلیةً تلبسونها و تری الفلك مواخر فیه و لتبتغوا من فضله و لعلّكم تشكرون؛[2] او خدایی است كه دریا را برای شما مسخّر كرد تا از گوشت تازه آن استفاده كنید و از زیورهای آن (مانند دُر و مرجان و صدف و …) استخراج كرده تا تن را بیارایید و كشتی ها در آن برانید تا از فضل خدا روزی طلبید. امید است كه شكر گزار باشید".
در جای دیگر می‌فرماید: “و ما یستوی البحران هذا عذبٌ فراتٌ سائغٌ شرابه و هذا ملح أجاج و من كلّ تأكلون لحماً طریّاً و تستخرجون حلیة تلبسونها و تری الفلك فیه مواخر لتبتغوا من فضله و لعلّكم تشكرون؛[3] هرگز آن دو دریا كه آب آن یك گوارا و شیرین و آب دیگری تلخ و شور است یكسان نیستند. با وجود این شما از هر دو گوشت تازه تناول می كنید و زیورها از آن استخراج كرده كه در پوشش و زینت از آن استفاده می كنید و در آن كشتی ها سوار می شوید تا از فضل خدا بهره مند شوید و امید است كه شكرگزار باشید".
بنابراین از دیدگاه قرآن دریا یكی از منابع تغذیة انسان ها است. در دریاها انواع حیوانات دریایی وجود دارند همچون خشكی كه انواع حیوانات در آن زندگی می‌كند. در دریا برخی از ماهیان گوشت خوار هستند و ماهی های دیگر را می خورند و برخی حكم حیوانات شكاری در خشكی را دارند. از بین انواع ماهی ها سالمترین و بهترین ماهی ها، ماهی هایی است كه فلس دار باشند. پولك ها روی این گونه ماهی ها مانع بزرگی در برابر نفوذ بسیاری از ذرّات هستند.
تقریباً نصف ماهی های صید شده به مصرف خوراك می رسند. نام ماهی های حلال در ایران عبارت است از: آزاد، قزل آلا، كولی سفید، سیم، كپور، حشام، حاش، كوله، تلاجی، لامی، اردك ماهی، كفال، سوف، سیاه كولی و سفید كولی.
ماهی های حرام عبارتند از: سه خاری، گرزك، فوگل، اسب ماهی، ارّه ماهی، لقمه ماهی،‌ تاس،‌ اوزون بورون و شیپ ماهی.[4]
در روایات از زیاده روی در خوردن ماهی مذمت شده و آن را باعث آب شدن بدن یعنی لاغر شدن دانسته است. از امام كاظم(ع) نقل شده: “السمك الطرّی یذیب شحم العینین"، یا فرمود: “السمك الطّرّی یذیب الجسد؛1[5] خوردن ماهی تازه چربی چشمها و گوشت بدن را ذوب می‌كند".
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: “لاتدمنوا أكل السمك فإنّه یذیب الجسد؛[6] از خوردن ماهی به طور مداوم خودداری كنید، چون بدن را ضعیف می‌كند".
1 - تفسیر نمونه، ج6، ص 397.
2 - نحل (16) آیه 14.
3 - فاطر (35) آیه 12.
4 - دکتر رضا پاک نزاد ، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، ج8، ص 109 به بعد ، با تلخیص و اضافات.
5 - وسائل الشیعه، ج17، ص 54، باب 37.
6 - همان، ص 56، باب 38.

با سلام ، لطفا منبع خبر ذكر شود.

لطفا منبع این خبر رو هم بنویسید.